وظایف فورواردر

وظایف‌(کارکردهای) فورواردر (WHAT DOES THE FORWARDER DO - (FUNCTIONS)

همانطور که گفته شد فورواردر طراح و هماهنگ کننده و به قولی معمار حمل و نقل است. اهم  کارهایی که انجام میدهد به شرح زیر است.

1-5-1- بازاریابی و آشنایی با بازار :  MARKETING

نخستین کارفورواردر بازاریابی و دست یابی به مشتری است. برای این کار اوباید اطلاعاتی درباره بازارحمل بطورکلی داشته باشد، از جمله، به روند داد وستد جهانی و تصویر کلی زیرآشنا باشد.

- کشور های صنعتی و کشورهای عضو همکاریهای اقتصادی، یعنی اروپای غربی،  آمریکا،  کانادا،  ژاپن و استرالیا که با هم به مبادله کالا وخدمات می پردازند.

- کشورهای صنعتی جهان ، از کشورهای درحال توسعه مواد خام وارد وبه آنها کالاهای ساخته شده صادر می کنند.

کشورهای تازه صنعتی شده (آسیایی) در تولید و صادرات کالاهای ساخته شده با کشورهای صنعتی غرب با الگوی کلی زیر به رقابت برخاسته اند.

• صادرات نفت خام و محصولات نفتی از کشورهای خلیج فارس، اندونزی، آفریقای غربی و آمریکای لاتین به سایر نقاط
• سنگ آهن از آفریقا و آفریقای جنوبی به مراکز تولید آهن
• محصولات مناطق حاره ای، از قبیل کائوچو، روغن نخل و چوب از آسیای جنوب شرقی، آفریقای مرکزی و آفریقا
• چوب (الوار) از کانادا و کشورهای اسکاندیناوی وآمریکای لاتین
• گوشت و پشم و غله از استرالیا و زلاند نو وآفریقای جنوبی
• غله ازآمریکای جنوبی وآمریکای شمالی به اروپا، روسیه وآسیا وکشورهایی‌که‌کمبود غله دارند.

2-5-1- نقشه خوانی MAP  READING

یکی از ابزار کار فورواردر نقشه ها و اطلس های جغرافیایی هستند. خوشبختانه امروز انواع و اقسام اطلس ها چاپ شده و یا از طریق شبکه اینترنت در دسترس اند که با کمک آنها می توان از امکانات و طرق مختلف حمل وهمینطور از موقعیت و محل بنادر و شهرهای کشورهای اقصا نقاط جهان مطلع شد.  نقشه هایی نیز از راه های کامیون رو و خطوط آهن موجود در جهان وجود دارند که با استفاده از کلید راهنمای آنها می توان بسادگی شهر و حتی قصبه ای را روی آنها پیدا و موقعیت آنرا معلوم نمود.

بنابراین چنانچه از یک فورواردر خواسته شود که محموله ای را از یک مبداء به یک مقصد که تابحال در آن مسیر فعالیت نداشته است حمل کند،  نخست باید با مراجعه به نقشه موقعیت هر دو محل را پیدا نمود و اطلاعات مقدماتی را در این مورد بدست آورد برعکس اگر این سفارش حمل برای او شناخته شده و تجربه قبلی داشته باشد،  از این جهت مشکلی نخواهد داشت.

3-5-1- شبکه همکاری،  COOPERATION  NETWORK

ماهیت حمل ونقل بین المللی ایجاب میکند که هر فورواردر در قلمرو جغرافیایی مورد عمل خود دارای نمایندگی و روابط کاری متقابل باشد.  برای این منظور یا براساس کسب اطلاعات از همکاران صنفی ویا از طریق کتابهای راهنماDIRECTORY  که دراین زمینه وجود دارد برای خود همکارانی را فراهم می آورد. مثلاً فرض کنید یک فورواردر در کره جنوبی قصد داشته باشد که یک کانتینر کامپیوتر را از آن کشور و از طریق ایران به روسیه ارسال نماید.  او علاوه بر تماس و انعقاد قرارداد با یکی از کشتیرانی ها که به یکی از بنادر خلیج فارس رفت وآمد یا خط منظم دارد،  بایستی با یک شرکت حمل ونقل بین المللی در ایران نیز قرارداد همکاری داشته باشد تا پس از رسیدن محموله مثلاً به بندرعباس این شرکت محلی بتواند محموله مورد نظر را در بندر تحویل گرفته و براساس دستورات شرکت فورواردر کره ای - که دراین حالت سمت  PRINCIPAL یا کارکیا را نسبت به شرکت ایرانی دارد- آنرا به مقصد تعیین شده حمل کند.  شرکت ایرانی که در مرحله دریافت کالا به عنوان  AGENT شرکت کره ای  عمل می کند به نوبه خود در صدد تهیه کامیون برآمده و درچارچوب قیمت توافق شده باشرکت کره ای، محموله را به روسیه ارسال میدارد.  در این مرحله شرکت ایرانی نیز درمقابل حمل کننده (کامیوندار) نقش فورواردر را ایفا می کند ولی برای حصول اطمینان از تحویل صحیح و قانونی کالا در مقصد نهایی او یا فورواردر اصلی نیز در روسیه بایستی با یک شرکت حمل روسی دارای رابطه همکاری و نمایندگی باشد.

انجام این عملیات مثالی مستلزم  اقدامات زیر است :

1- شرکت کره ای یک بارنامه سراسری که T.B.L  یا(THROUGH BILL  OF LADING)  نامیده میشود و یا یک بارنامه فیاتا F.B.L  صادر کرده و در اختیار مشتری قرار میدهد.

2- متقابلاً  از خط کشتیرانی یک  بارنامه دریایی یاOCEAN BILL OF LADING  یا SEA WAY BILL دریافت میدارد که در آن نماینده خود را در بندر عباس بعنوان کارگزار دریافت معرفی مینماید.  این بارنامه را برای کارگزار ایرانی می فرستد.  پس از رسیدن بار به بندر، کارگزارمحلی به نمایندگی شرکت مادر یا کارکیا (PRINCIPAL ) خود با ارائه نسخه اصلی بارنامه دریایی به نمایندگی خط کشتیرانی محموله را تحویل گرفته و پس از انجام تشریفات گمرکی آنرا به کامیونی که برای این منظور تهیه نموده بارگیری می نماید.

3- شرکت دارنده کامیون در نقش حمل کننده واقعی (ACTUAL CARRIER) با صدور راهبارنامه خود CMR)) تحویل گرفتن محموله و حمل آنرا متقبل میگردد.  در این راهبارنامه نیز نماینده دریافت در مقصد (روسیه) مشخص گردیده و حمل کننده موظف است که طبق مندرجات دستور حملی که از فورواردر ایرانی دریافت نموده وبراساس آن CMR خود را صادر کرده است محموله را در مقصد تحویل و رسید دریافت نماید.  این نماینده دریافت مستقر در روسیه (مقصد) توسط فورواردر تعیین میگردد و معرفی آن از وظایف کریر (حمل کننده نیست). حتی ممکن است بدواً و مستقیماً توسط شرکت فورواردر اصلی کره ای تعیین شده باشد.

این مثال بمنظور روشن شدن روابط کاری و ضرورت آن دریک چرخه حمل ارائه شد و در مباحث بعدی که به چگونگی و شرح هر یک از حمل کنندگان دریایی، زمینی و هوایی می پردازیم جزییات امر روشن تر خواهد شد.

4-5-1- گردآوری و تلفیق بار یا (GROUPAGE) CONSOLIDATION

این دو واژه غالباً به یک مفهوم بکار میروند و منظور از آن یک نوع یا شیوه حمل و نقل است که  طی آن محموله های کوچک یا به اصطلاح خرده بار (GROUPAGE CARGO) متعلق به چند فرستنده توسط فورواردر جمع آوری شده و به صورت تلفیقی دریک بارگنج (CONTAINER) بارگیری گردیده و به یک مقصد و بنام نماینده دریافت یا کارگزار محلی فورواردر ارسال میشود.  در مقصد نماینده مذکور به استناد کپی بارنامه و مانیفست (MANIFEST) کالا آنرا از حمل کننده تحویل گرفته و پس از تفکیک بار (BREAK BULKING)، محموله هر گیرنده را در ازاء اخذ بارنامه اصلی همان محموله به وی تحویل میدهد. گیرندگان محموله مستقیماً با حمل کننده طرف نبوده و برای دریافت کالای خود به نماینده فورواردر(فورواردر) اصلی مراجعه می نمایند. حالت دیگر این عمل، یعنی حمل محمولات تلفیقی، هنگامی است که یک وارد کننده کالا محمولات متفرق و متعددی را که از فروشندگان مختلف خریداری نموده در انبار یا محل جمع آوری متعلق به فورواردر به او تحویل میدهد.  فورواردر این محمولات را دریک بارگنج یا کامیون جمع کرده و رأساً یا توسط یک حمل‌کننده برای وی ارسال و در مقصد نهایی به وی تحویل میدهد.

5-5-1- فورواردر در نقش NVOCC ، که قبلاً به آن اشاره شد در واقع نقش فورواردری را بیان می‌کند که با استفاده از خدمات یک یا چند حمل کننده سرویس منظمی را برای ارسال محمولات

تلفیقی دایر نموده ومحمولات فرستندگان یا مشتریان مختلف را در انبار ویا CFS خود که حروف اختصاری CONTAINER FREIGHT  STATION است جمع آوری نموده ویا محمولات منظور شده برای یک مقصد را در حد ظرفیت یک بارگنج را درآن بارگیری وبه نحوی که گفته شده به مقاصد مورد نظر ارسال میکند.

در این نوع یا روش حمل دو واژه FCL یعنی یک بارگنج پر و LCL یعنی کمتر از ظرفیت یک بارگنج قابل تعمق است  که بازهم درجای خود یعنی در مبحث حمل و نقل بارگنجی (کانتینری) درباره آنها صحبت خواهد شد.

NVOCC در واقع و همانطور که گفته شد فورواردری است که دارای بارگنج ملکی ویا استیجاری است و در مواقعی که خود به حد کافی مشتری ندارد از فورواردران یا دیگر  NVOCC ها برای تکمیل ظرفیت و بهره برداری از کانتینرهایش کمک میگیرد.

بنا بر آنچه گفته شد و طبق تعریف اگر چه فورواردر و NVOCC در واقع عملیات مشابهی را انجام میدهند، تفاوت آنها در داشتن و به اصطلاح ارائه سرویس منظم کانتینری است.

امروزه فورواردر نقش فراگیری را اتخاذ نموده و باقبول مسئولیت حمل یک محموله در تمام مراحل عملیاتی اوست که درمقام کارکیا قرار میگیرد. اینک او برخلاف گذشتــه که رابـط میان بازرگان و حمـل کننده بـود،  خود نسبت به حمل کنندگان سمت کارفرما را دارد و از خدمات آنها بهره میگیرد.

6-5-1- بارگیری و حمل اشتراکی  یا CO- LOADING

این واژه معرف حالتی است  که یک فورواردر یا NVOCC به اندازه ای که ظرفیت یک بارگنج یا کامیون را تکمیل کند بارندارد.  لذا از فورواردران دیگر می خواهد که با او تشریک مساعی  و همکاری نموده و به اصطلاح به طریق  « همبــاری » محموله را حمل نماید.