توانائی ها و تخصص های فورواردر

علاوه بر مواردیکه گفته شد و آنها را می توان نقش ها وفعالیت های یک فورواردر نامید،  فورواردر باید در موارد زیر تخصص داشته باشد.

1-6-1- انتخاب وسایط یا روش های حمل (MODES MEANS OF  TRANSPORT)

  1. کشتی:  بزرگترین بخش حمل ونقل بین المللی توسط کشتی یا به اصطلاح از طریق حمل دریایی انجام می پذیرد وبه ویژه برای کالاهای نسبتاً ارزان قیمت وفله کابرد دارد.  در سالهای اخیر با رواج بارگنج (کانتینر) حمل کالاهای گران قیمت نیز از طریق دریا میسر ومقرون به صرفه شده است. بعلاوه کشتی های مدرن با سرعت بالا زمان حمل را تا حد چشمگیری کاهش داده اند.
  1. کامیون :  در بعضی از نقاط جهان کشتی قادر به رقابت با کامیون نیست،   زیرا این وسیله حمل انعطاف پذیری بیشتری دارد و قادر است که محموله را به جای بندر تا انبار گیرنده حمل کرده وتحویل نماید.  بعلاوه حمل توسط کامیون مستلزم سرمایه گذاری در تسهیلات و تجهیزات بندری نیست و بعضی از مسائل ومشکلات سایر وسایط حمل را ندارد و اغلب  اوقات تنها وسیله حملی است که حمل ونقل مستقیم و انبار به انبار DOOR TO DOOR  را میسر می سازد .
  1. قطار:  در بعضی مسیرها قطار نیز وسیله مناسب تری برای حمل محسوب میشود. مثلاً راه‌آهن شوروی در دهه  1960 بارگنج های ارسالی از شرق آسیا را تا سواحل مدیترانه و بالتیک در اروپا و بالعکس،  در مقادیر زیاد حمل نموده است. این خط مطلوب نظر فورواردران بوده و خط سـراسـری سیبریـه بعنــوان خـط « عـاملین فاقـد وسیلــه حمـل» یا NON VESSEL OPERATORS نام گرفته است. به ویژه، فورواردرانی که در حمل محمولات بارگنجی از انبار فرستنده تا انبار گیرنده (DOOR TO DOOR ) تخصص دارند آن را ترجیح داده اند. راه آهن آمریکای شمالی نیز با اختصاص قطارهای کامل باری از سواحل غربی به سواحل شرقی ویا از بنادر خود تا شهرهای داخلی بازار رقابتی چشمگیری را در عرصه حمل ونقل کالا بوجود آورده است.
  1. حمل با هواپیما:  هواپیماهای باری برای محمولات با تناژ بالا مناسب نبوده و نمیتوانند با حمل ونقل زمینی ودریایی رقابت کنند.  هزینه این طریقه حمل زیاد ومعمولا  کالای کم حجم با تناژ پایین  و در عین حال گران قیمت که سرعت حمل در آن ضروریست به این شیوه حمل می شوند.

بنابر آنچه گفته شد،  قیمت،  حجم،  وزن و میزان حساسیت کالا وسرعت حمل در انتخابات وسیله حمل از عوامل عمده تعیین کننده به شمار می ایند.

هر یک از شیـوه های حمل با شرح و بسط بیشتر ونوع سند حملــی که در آنها به کار می رود، در درس های مربوط مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این درس یا مبحث بیشتر به  جنبه های تخصصی وظایف و مسئولیت های این عامل مهم  -یعنی فورواردر- در زنجیره حمل ونقل جهانی می پردازیــم.

 

2-6-1- تعیین مسیرهای حمل CHOOSING THE  ROUTES

اصولی که در انتخابات مسیر برای حمل کالای خاص باید مورد ملاحظه قرار گیرد عبارتند از :

الف- نوع کالا : بـرحسب کالای فلـه یا غیر فلـه

ب- ماهیت کالا :  برحسب کالای فاسد شدنی،  سنگین و حجیم،  مواد پالایشگاهی، مایعات ، مواد خطرناک ، آسیب پذیر (شکستنی ) کالای گران قیمت و

ج- تأمین نظر مشتری یا ذینفع کالا ( فرستنده گیرنده) باتوجه به مسائلی چون تشریفات گمرکی،  بازدیدهای بهداشتی و امثالهـم.

د- زمان تحویل کالا : باعنایت به سرعت حمل،  سررسید اعتبارات اسنادی ومدت زمان حمل ومدارک خواسته شده برای ورود کالا به کشور مقصد. این نکته مثلاً در مورد کالاهای نمایشگاهی حائز اهمیت است.

ها- نحوه پرداخت کرایه حمل،  به خصوص وقتی که تمام یا قسمتی از کرایه باید در مقصد پرداخت شود که در انتخاب وسیله حمل مؤثـر است.

و- میزان (گرانی-ارزانی) کرایه حمل که سبب میشود مشتری شیوه حمل خاص را توصیه کند و

ز- میزان قابل اعتماد بودن مجموعه شیوه ها (وسایط)حمل به لحاظ رعایت برنامه حمل از آغاز تا انتها وایمنی و امنیت کالا در طول حمل براساس سوابق وتجربیات قبلی